Wyniki wyszukiwania

Czwartek XXXIV Tygodnia zwykłego ks. Tadeusz Polak Dn 6,12-28; Łk 21,20–28 W skrócie: Czasy eschatologiczne – perspektywa wieczności. Męka, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa to szczytowe wydarzenia ludzkich dziejów. Znaki czasu – wydarzenie przeżywane w duchu wiary. Zrozum, abyś mógł uwierzyć, uwierz, abyś mógł zrozumieć (św. Augustyn). „Nabierzcie ducha i podnieście głowy”

Sobota XXXIV Tygodnia zwykłego Święto św. Andrzeja Apostoła ks. Dariusz Kwiatkowski Iz 49,1-€6; Mt 4,18-22 W skrócie:Iz 49,1–6; Mt 4,18–22 Wiara w Chrystusa przynosi zbawienie Adwent, czas przygotowań Dzisiejsze święto św. Andrzeja Apostoła przypada na przełomie roku liturgicznego. W tym (…)

Piątek XXXIV Tygodnia zwykłego ks. Tadeusz Polak Dn 7,2–14; Łk 21,29–33 W skrócie:  Listopad – czas refleksji nad sensem życia. Zbliżający się Adwent – zapowiedź powtórnego przyjścia Pana. Przyjście Chrystusa początkiem życia mocniejszego od śmierci. Moc słowa Bożego. Ostatnie godziny życia bł. Jana Pawła II – nadzieja oparta na Słowie. Moc słowa Bożego Początek Adwentu Listopad i początek (…)

Środa II Tygodnia Adwentu ks. Tomasz Opaliński Iz 40,25–31; Mt 11,28–30 W skrócie: Są rzeczy niemożliwe, jak np. ustawienie scyzoryka na czubku w jadącym pociągu. Kiedy jednak znajdzie się odpowiednia siła podtrzymująca scyzoryk – niemożliwe staje się możliwe. Człowiek wierzący, widząc swoją słabość, powinien ufać nie własnej sile, ale sile Boga, który go podtrzymuje. Gdy człowiek pozwala się (…)

Wigilia Narodzenia Pańskiego ks. Dariusz Kwiatkowski 2 Sm 7,1–5.8b–12.14a.16; Łk 1,67–79 W skrócie: Człowiek chciałby wybudować dom dla Boga, aby Go zamknąć w ścianach z kamienia, cegły czy marmuru. W każdym z nas jest pokusa, aby wyznaczyć Bogu drogi, po których mógłby do nas przychodzić. Bóg nas nieustannie zaskakuje i pokazuje, że dla Niego nie ma rzeczy niemożliwych. Nawiedzi nas Wschodzące Słońce

IV Niedziela Adwentu ks. Janusz Stańczuk Iz 7,10–14; Rz 1,1–7; Mt 1,18–24 W skrócie: Ostatnia niedziela Adwentu zawsze poświęcona jest Matce Bożej. Nic w tym dziwnego, wszak zbliża się Boże Narodzenie, a w tej uroczystości Ona jest najważniejsza. Już w tym tygodniu przeżyjemy piękny, może najpiękniejszy ze wszystkich wieczorów: wieczór wigil?ny. W różnych regionach Polski powstało wiele tradycji związanych z wieczorem wigil?nym. Tradycje są piękne i ważne, ale jest coś jeszcze ważniejszego: zgoda i miłość w domu. Wigilia i święta Bożego Narodzenia to najpiękniejsze dni, dlatego diabeł szczególnie chętnie szaleje i chce wszystko zepsuć. Świąteczne zwyczaje Wieczór wigil?ny Już w tym tygodniu obchodzimy święta. Przedtem czeka nas wieczór wigil?ny. Zasiądziemy wspólnie do stołu. Porozmawiajmy najpierw o zwyczajach wigil?nych. Które z nich pamiętacie? (Dwanaście (…)

IV Niedziela Adwentu ks. Jan Augustynowicz Iz 7,10–14; Rz 1,1–7; Mt 1,18–24 W skrócie: Bywa, że ludzie nie mają do siebie zaufania w sytuacjach oczywistych. A cóż powiedzieć o sytuacji wyjątkowej, w jakiej znalazła się Najświętsza Maryja Panna. Izraelici przez parę tysięcy lat z wielką tęsknotą oczekiwali na przyjście Mesjasza Pańskiego, który pojedna ludzkość ze Stwórcą wszechświata. Przyszedł czas, by wypełniły się zapowiedzi proroków Starego Testamentu. Z Maryi Dziewicy narodził się Jezus Chrystus, jedyny Zbawiciel świata i człowieka. Dwa tysiące lat temu przyszedł na świat Jezus z Nazaretu, Jednorodzony Syn Boga. W naszych czasach wielu nie wierzy w Niego, wielu wątpi, wielu Go odrzuca. Ale jeszcze więcej osób żarliwie pragnie Go znaleźć i odczuwa szczerą tęsknotę za pojednaniem z Bogiem i ludźmi. Adwent to czas przygotowania na przyjście Chrystusa. W to przygotowanie mają zaangażować się wszyscy chrześc?anie, którym sprawy budowania królestwa (…)

IV Niedziela Adwentu ks. Dariusz Kwiatkowski Iz 7,10–14; Rz 1,1–7; Mt 1,18–24 W skrócie: Jako Emmanuel wszedł także w życie św. Józefa, który choć nie rozumiał tej tajemnicy, to jednak w nią uwierzył i wziął do siebie Maryję jako swoją małżonkę. Jako Emmanuel przychodził do różnych ludzi, aby pochylać się nad ich problemami i słabościami. Dziś Jezus Chrystus chce wejść w naszą codzienność jako Emmanuel, czyli Bóg zbawiający i podtrzymujący nasze życie. Za wyjątkiem grzechu Jezus przyjął na siebie wszystkie ludzkie doświadczenia: od narodzin z łona kobiety aż do śmierci i złożenia w grobie. Jezus staje się dla nas Emmanuelem także w Eucharystii, w której uczestniczymy. Eucharystia całkowicie zanurza nas w Jezusa Chrystusa i w Jego zbawcze dzieło. Emmanuel, czyli Bóg z nami Zbliża się Boże Narodzenie Czujemy już zapach świąt Bożego Narodzenia. O bliskości świąt (…)