Wyniki wyszukiwania

III Niedziela zwykła ks. Tomasz Opaliński Iz 8,23b – 9,3; Ps 27; 1 Kor 1,10–13.17; Mt 4,12–23 W skrócie: Szkolna historyjka ilustruje doskonale znaną łacińską maksymę sic transit gloria mundi (tak przem?a chwała tego świata). Zmieniają się czasy – zmieniają się znane osoby. Jezus – Ktoś, kogo urodzenie zapoczątkowało nową erę: erę chrześc?ańską. Minęło ponad dwa tysiące lat, a On wciąż jest Kimś ważnym, dla Niego ludzie poświęcają życie. Trudno sobie wyobrazić, by ktoś dziś w Polsce nie słyszał w ogóle o Jezusie. Apostołowie – szli i głosili Jezusa. Poznali Go i chcieli, żeby każdy o Nim usłyszał, bo uwierzyli, że On jest Mesjaszem, że On jest Zbawicielem świata. Dzięki Duchowi Świętemu, który im towarzyszył, zdobyli dla Jezusa cały świat. Dzięki ich uczniom wiara dotarła także do Polski. Choć każdy ze współczesnych Polaków słyszał o Jezusie, to jednak wielu spośród ochrzczonych niewiele potrafi o Nim powiedzieć. Może nawet deklarują, że jest dla nich (…)

III Niedziela zwykła ks. Sylwester Matusiak Iz 8,23b – 9,3; 1 Kor 1,10–13.17; Mt 4,12–23 W skrócie: Kategoria powołania jest jedną z idei przewodnich Biblii. Biblia opowiada o powołaniu pojedynczych ludzi (Abraham, Mojżesz, Izajasz) i całego narodu. Podobnie jak rabini w czasach Jezusa, również sam Jezus miał swoich uczniów. Podczas jednak, gdy rabini przyjmowali zgłaszających się do nich kandydatów, Jezus sam wybierał swoich uczniów. Świadczą o tym zgodnie Ewangeliści. Wszyscy zaproszeni i powołani przez Jezusa bez wahania i bez cienia wątpliwości poszli za Jezusem. Los tych powołanych będzie od tej pory głęboko związany z losem Jezusa. Głos Jezusa musiał być szczególny, bo powołani zostawili swoje domy, rodziny, pracę, cały dotychczasowy styl życia i udali się za Jezusem, by Mu towarzyszyć i wspierać w Jego działalności. Powołanie pierwszych uczniów ma miejsce po rozpoczęciu przez Jezusa Jego misji i nauczania. Jezus najpierw rozpoczyna głoszenie królestwa (…)

Wtorek III Tygodnia zwykłego ks. Sylwester Matusiak 2 Sm 6,12b–15.17–19; Mk 3,31–35 W skrócie: Wydawałoby się, że Jezus lekceważy swoją Matkę i swoich krewnych, którzy do Niego przychodzą. Tak nie jest. Jezus pragnie zwrócić uwagę na fakt, że w królestwie Bożym więzy krwi nie są już tak istotne. O wiele ważniejsze stają się wysiłki wsłuchiwania się w głos Boga i wypełnianie Jego woli. W ten sposób rodzi się nowa rodzina uczniów i (…)

Środa III Tygodnia zwykłego ks. Dariusz Kwiatkowski Mk 4,1–20 W skrócie: W przypowieści o siewcy Jezus jest siewcą słowa Bożego. Gleba naszego serca decyduje o dalszym losie posianego słowa. Często chcielibyśmy przyjąć słowo Boże, ale szybko się załamujemy i rezygnujemy, bo wydaje się nam, że jest to zbyt trudne i wymagające. Codzienne troski wypełniają nasze serca i sprawiają, że nie ma w nich miejsca dla słów Dobrej Nowiny. Są też chwile, że z radością słuchamy Jezusa oraz z wiarą przyjmujemy Jego słowo i (…)

Czwartek III Tygodnia zwykłego ks. Tomasz Opaliński 2 Sm 7,18–19.24–29; Ps 132; Mk 4,21–25 W skrócie: Jak mamy słuchać słowa Bożego? Tak, aby od niego zapaliło się w nas światło wiary. Wtedy będzie nam ono towarzyszyć w ciemnościach, rozpraszając je. Światło pomnaża się wtedy, gdy się nim dzielimy. Im więcej się nim dzielimy – tym bardziej rośnie. Wiara jest darem, którym trzeba się dzielić. Jest światłem, które mamy stawiać na świeczniku, aby wszyscy ją widzieli i budowali (…)

Homilia chrzcielna ks. Dariusz Kwiatkowski Wj 17,3–7 W skrócie: Doświadczony podróżnik przed rozpoczęciem nowej wyprawy odpowiednio się do niej przygotowuje. Ma to go ustrzec przed niemiłymi i nieprzewidzianymi niespodziankami. Izraelici wędrujący przez pustynię szybko zapomnieli o cudownym wyprowadzeniu z niewoli egipskiej i przejściu przez Morze Czerwone. Na pustyni ważny był tylko problem braku wody. Wydarzenia opisywane przez Księgę Wyjścia prowadziły do ukazania wielkości Boga i Jego troski o lud, który wyprowadził z niewoli egipskiej i prowadził do Ziemi Obiecanej. Sakrament chrztu jest sakramentem, który wprowadza człowieka na drogę Bożego życia. Poprzez chrzest dokonuje się wyjście człowieka z niewoli grzechu pierworodnego i jego wejście na drogę do Ziemi Obiecanej, czyli do wieczności. Bóg jest źródłem wody życia

Homilia ślubna ks. Dariusz Kwiatkowski Rz 12,1–2.9–18 W skrócie: Przy zawieraniu sakramentu małżeństwa staramy się mówić i myśleć o miłości łączącej dwoje ludzi. Ukazujemy piękne i przyjemne strony miłości. Osoby z pewnym stażem małżeńskim wiedzą, że prawdziwa miłość nie sprowadza się tylko do przeżywania podniosłych, radosnych i przyjemnych chwil. Prawdziwa miłość domaga się także ofiary i wyrzeczenia. Św. Paweł zachęca małżonków chrześc?ańskich, aby dali swoje ciała na ofiarę żywą, świętą i Bogu przyjemną oraz aby ich miłość była bez obłudy i pełna wzajemnej życzliwości. Słowo Boże jest skierowane do nas i to my jesteśmy wezwani do jego realizacji w codziennym życiu. Słowo Boże odkrywa przed nami prawdę, że całe życie chrześc?ańskie ma być duchową ofiarą składaną Bogu. Ta ofiara przyjmuje bardzo konkretny wymiar w relacjach do drugiego człowieka. Małżonkowie, ucząc się rozpoznawać wolę Bożą, (…)

Homilia pogrzebowa ks. Dariusz Kwiatkowski Dn 12,1–3 W skrócie: Podczas pogrzebu słowami pieśni Niech aniołowie zawiodą cię do raju, prosimy aniołów, aby towarzyszyli zmarłemu w ostatniej drodze i wprowadzili go do domu Ojca. Słowo Boże ukazuje nam postać Archanioła Michała, który nazwany jest „wielkim księciem” oraz opiekunem i obrońcą ludu izraelskiego. Pojawienie się Archanioła Michała na ziemi zwiastuje zbawienie oraz tryumf ludzi wiernie wypełniających prawo Boże. Będzie to czas powszechnego zmartwychwstania. Archanioł Michał w Apokalipsie występuje na czele duchów niebieskich, które definitywnie pokonają szatana. „Niech aniołowie zawiodą cię do raju” Aniołowie towarzyszą zmarłym Wyprowadzając z kościoła trumnę z ciałem śp. N., będziemy śpiewać: Niech (…)