Homilie codzienne ,2 grudnia 2024

Namaszczenie jako oznaka luksusu bądź świętowania. W Biblii namaszczenie przede wszystkim było sposobem nadania komuś jakiejś wyjątkowej władzy, uświęceniem przez Boga albo przeznaczeniem kogoś lub czegoś Panu. Każdy z nas w czasie sakramentu chrztu świętego został przez Boga namaszczony, wybrany. Należysz do Pana, On się do Ciebie przyznaje! W naszej przynależności do Boga to On mi służy, bo jestem dla Niego taki ważny! On mnie wybiera i to nie tylko ze względu na zadania, które przede mną stawia, ale przede wszystkim, dla mnie samego! Taka mentalność rodzi prawdziwy pokój serca i poczucie szczęścia, ale także inspiruje innych.

Jezus doskonale zna serce każdego człowieka. Dlatego mimo słów Natanaela, „czy może być co dobrego z Nazaretu”, dostrzega, że w sercu mężczyzny nie ma zła ani podstępu. Natanael w odróżnieniu od Kaina, o którym słyszymy w pierwszym czytaniu, bierze pod uwagę fakt, iż możliwym jest, że jego poglądy nie są słuszne, że się pomylił. Natanael jest otwarty na opinie inne niż jego własna. Kain – wręcz przeciwnie. Nie wiemy co Natanael robił pod drzewem figowym. Wiemy jednak, że dla Natanaela słowa te były dowodem na to, że Jezus zna jego całego, zna prawdę o nim, wie wszystko – czyli wie to, co może wiedzieć jedynie Bóg.

Doskonale wiemy, że Jezus jest naszym Zbawicielem, ale czy żyjemy zgodnie z tą prawdą?