Wyniki wyszukiwania

XXII Niedziela zwykła ks. Tadeusz Polak Pwt 4,1–2.6–8; Jk 1,17–18.21b–22.27; Mk 7,1–8.14–15.21–23 W skrócie: Eucharystia – dziękczynienie i prośba. Rocznica wybuchu II wojny światowej. Świadectwo św. Jana Pawła II. Czystość rytualna a czystość serca. Faryzeusz i celnik – Bóg patrzy w serce. Miłość prawa czy prawo miłości – świadectwo nawróconego rabina Rzymu. Bóg patrzy w serce Nowy rok szkolny Przychodzimy do kościoła w ostatnią niedzielę wakacji, na progu nowego roku szkolnego i katechetycznego. Eucharystia to dziękczynienie. Dlatego warto pomyśleć, za co dzisiaj pragnę podziękować dobremu Bogu? O co pragnę dzisiaj prosić Zbawiciela, który zachęca nas do takiej postawy i mówi: "Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam" (Mt 7,7). Rocznica wybuchu II wojny światowej

XXII Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Mk 7,1–8.14–15.21–23 W skrócie: Człowiek brudzi się z zewnątrz i od środka – z powodu złych myśli, słów, uczynków. Kiedy w sercu nazbiera się dużo brudu, to widać go w ludzkim postępowaniu, w słowach. Trzeba czyścić jedną i drugą stronę człowieka. Czystość zewnętrzną zapewnia nam woda, mydło i inne środki higieny osobistej. Sposoby oczyszczania serca są różne, najprostszy z nich to rachunek sumienia. W cięższych przypadkach konieczna jest spowiedź. Niedługo rozpoczynamy nowy rok szkolny. To dobra okazja, by podjąć pewne postanowienia. W trakcie homilii można użyć kolorowego mydła. Można także przeprowadzić konkurs – zgadywankę. Czy warto jeść mydło? Nad jeziorem

Sobota XXI Tygodnia zwykłego Wspomnienie męczeństwa św. Jana Chrzciciela ks. Michał Kowalski Jr 1,17–19; Mt 5,10; Mk 6,17–29 W skrócie: Św. Jan Chrzciciel zginął, bo nie bał się nazywać zła po imieniu, nie bał się głosić prawdy. Jesteśmy świadkami niespotykanego dotąd prześladowania. Nie chodzi tu tylko o setki osób oddające każdego dnia życie za (…)

Wtorek XXII Tygodnia zwykłego Wspomnienie bł. Bronisławy, dziewicy ks. Tomasz Opaliński 1 Tes 5,1–6.9–11; Łk 4,31–37 W skrócie: Dewaluacja słowa sprawia, że przestajemy wierzyć w jego sprawczą moc. Słowa Jezusa są skuteczne, Jego nauka jest „z mocą” – posłuszne Mu są nawet duchy nieczyste. Jezus nadal kieruje do nas słowo z mocą. Jeśli nie doświadczamy tej mocy to dlatego, że nie wierzymy w Jego moc. Pozwólmy działać w nas mocy słowa Bożego.

Sobota XXII Tygodnia zwykłego ks. Sylwester Matusiak Kol 1,21–23; Łk 6,1–5 W skrócie: 613 bardzo szczegółowych przepisów relig?nych miało ułatwiać zachowywanie Prawa Mojżeszowego. Często jednak utrudniały codzienne życie. Jezus nie moralizuje. On naucza „z mocą”. Stanowisko Jezusa w sprawie szabatu jest jednoznaczne: To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu (Mk 2,27). Tak mógł powiedzieć Ten, który sam siebie określa jako „Pana (…)

Piątek XXII Tygodnia zwykłego Pierwszy piątek miesiąca ks. Jan Augustynowicz Kol 1,15–20; Łk 5,33–39 W skrócie: Film fabularny "Tragedia Posejdona" ukazuje protestanckiego duchownego, proszącego ludzi na statku w przeddzień jego katastrofy, by błagali Stwórcę o mężne serce. My czynimy podobnie w każdy pierwszy piątek miesiąca, kiedy przychodzimy do kościoła, uczestniczymy w sprawowaniu Eucharystii, spowiadamy się, przyjmujemy Komunię św. Chcemy przebłagać Boga za grzechy nasze i całego świata. Objawienia przekazane św. Małgorzacie Marii Alacoque wywarły olbrzymi wpływ na rozwój kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa. Nazaretanki o mężnym sercu Modlitwa o mężne serce Zapewne większość z nas oglądała film "Tragedia Posejdona". W jednej ze scen, w noc sylwestrową (…)

Czwartek XXII Tygodnia zwykłego Wspomnienie św. Grzegorza Wielkiego, papieża i doktora Kościoła ks. Dariusz Kwiatkowski Kol 1,9–14; Łk 5,1–11 W skrócie: Powołanie jest zaproszeniem do współpracy z Bogiem w przemienianiu oblicza ziemi. Tym, który powołuje, jest sam Jezus Chrystus. On kieruje do nas słowo, które pomaga nam w odkryciu powołania. Wierność słowu Jezusa jest gwarancją skuteczności w realizacji powołania. Papież Grzegorz Wielki (…)

Środa XXII Tygodnia zwykłego ks. Zenon Hanas Kol 1,1–8; Łk 4,38–44 W skrócie: Kafarnaum to niewielkie miasto, w którym wszyscy znali się pomiędzy sobą. Jego mieszkańcy chcieli zatrzymać Jezusa, żeby nie odchodził od nich (Łk 4,42). Inne miasta (Betlejem, Nazaret, Jerozolima) nie były tak gościnne. Mieszkańcy Kafarnaum widzieli w Jezusie Mesjasza i Bożego Syna. Pragnienie mieszkańców Kafarnaum zostało w pewien sposób spełnione. W 1968 r. archeolodzy odkryli w nim ruiny (…)