Wyniki wyszukiwania

Sobota XXXII Tygodnia zwykłego ks. Kazimierz Milczarski Łk 18,1–8 W skrócie: Dwudziestoletnia Adela Gadomska skazana przez hitlerowców na karę śmierci, z całą żarliwością młodego serca błagała Boga o ocalenie. W Ewangelii Chrystus obiecuje nam nagrodę za ufność i wytrwałą modlitwę. Niech nasza modlitwa nie kończy się na rannym pacierzu, niech rozbrzmiewa w naszym sercu przez (…)

Czwartek XXXI Tygodnia zwykłego ks. Sylwester Matusiak Łk 15,1–10 W skrócie: Obie dzisiejsze przypowieści opowiadają o zgubieniu, o pełnym poświęcenia poszukiwaniu i radości z odnalezienia. Obie przypowieści mówią o Bogu i o człowieku. W pierwszej przypowieści pasterz szuka zaginionej owcy, choć ma ich wiele. Drachma, której poszukuje kobieta, ma o wiele mniejszą wartość, jednak dla kobiety znaczy (…)

XXXII Niedziela zwykła Święto rocznicy poświęcenia Bazyliki Laterańskiej ks. Janusz Stańczuk J 2,13–22 W skrócie: Dlaczego Pan Jezus zachował się dziś tak groźnie? Czym była świątynia w Jerozolimie? W jaki sposób różniła się od naszych świątyń? Człowiek, chociaż patrzy ku przyszłości, wspomina również dawne wydarzenia, które nie pozostały bez wpływu na jego obecne życie. Jednym z takich wydarzeń było uzyskanie przez chrześc?aństwo wolności i swobody działania. Bazylika Laterańska stała się zewnętrznym, symbolicznym już dziś przejawem wolności w głoszeniu Ewangelii. W czasie Mszy św. można wykorzystać kilka starych przedmiotów domowego użytku, np. żelazko, starą książkę, klamkę itp. Był taki dzień Szacunek dla (…)

XXXII Niedziela zwykła Święto rocznicy poświęcenia Bazyliki Laterańskiej ks. Jan Augustynowicz Ez 47,1–2.8–9.12; 1 Kor 3,9b–11.16–17; J 2,13–22 W skrócie: Bazylika Laterańska jest katedrą biskupa Rzymu. Obchody święta poświęcenia tej bazyliki, zbudowanej przez cesarza Konstantyna ku czci Zbawiciela jako siedziby papieży, stanowią znak miłości i jedności z Namiestnikiem Chrystusa i Następcą św. Piotra. Przeżywając dzisiejsze święto, Kościół dziękuje Bogu za tę świątynię, nazywaną „Matką i Głową wszystkich kościołów Miasta i Świata”. Została ona konsekrowana 9 listopada 324 r. Bazylika św. Jana na Lateranie w Rzymie była miejscem wielu zgromadzeń synodalnych i soborowych. Aż do niewoli awiniońskiej w XIV w. rezydowało tam 161 kolejnych papieży i odbyło się pięć soborów powszechnych. Dopiero papież Grzegorz IX w 1377 r. przeniósł swoją siedzibę na Wzgórze Watykańskie.

XXXII Niedziela zwykła Święto rocznicy poświęcenia Bazyliki Laterańskiej ks. Sylwester Matusiak Ez 47,1–2.8–9.12; 1 Kor 3,9b–11.16–17; J 2,13–22 W skrócie: Liturgiczne wspominanie tamtego historycznego wydarzenia może nam pomóc lepiej zrozumieć dzień dzisiejszy Kościoła. Świątynia, która jest nazywana „Matką i Głową” wszystkich kościołów, nie tylko w Rzymie ale i całym chrześc?ańskim świecie, zwraca naszą uwagę na kościoły i świątynie oraz ich rolę w naszym życiu relig?nym. Jako wierzący stanowimy żywą świątynię, żywy dom Boży, żywy Kościół. Uświadomienie sobie tej prawdy, że współtworzymy Kościół, że jesteśmy jego żywą cząstką, powinno pobudzać do podejmowania odpowiedzialności za Kościół, za jego wzrost, siłę i kondycję. W czasach, gdy Kościół jest z różnych stron atakowany (często niestety słusznie, z powodu niechrześc?ańskich postaw swoich synów i córek), podjęcie odpowiedzialności za kształt i jakość życia Kościoła jest (…)

Wtorek XXXII Tygodnia zwykłego Narodowe Święto Niepodległości Wspomnienie św. Marcina z Tours, biskupa ks. Tomasz Opaliński Tt 2,1–8.11–14; Ps 37; Łk 17,7–10 W skrócie: Święto Niepodległości. Ilu z nas, Polaków, pamięta, z jakiej okazji je obchodzimy? Czym jest dla nas ojczyzna? Czy znamy jej historię? Czy jest dla nas ważna? Poemat „Myśląc Ojczyzna” Karola Wojtyły może być dla nas doskonałą lekcją miłości ojczyzny i odpowiedzią na pytanie, czym ona jest, czym ma być dla nas. Ojczyzna – to ojcowizna. To nasze korzenie. To wszystko, z czego wyrastamy. To nasze tradycje – wszystko, czego uczymy się od naszych przodków i z naszej historii. Ojczyzna – to dla nas przede wszystkim teraźniejszość. A owa teraźniejszość wymaga, byśmy tu i teraz byli ludźmi sumienia, by nasze czyny były czynami ludzi sumienia.

XXXIII Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Mt 25,14–30 W skrócie: Każdy człowiek został wyposażony przez Boga w jakieś dary – jedni mniej, inni więcej. Najważniejsze są dary duchowe, dary wiary. Każdy powinien rozwinąć i wykorzystać swoje „talenty”. Człowiek bardziej niż inni utalentowany powinien też więcej robić dla innych. Trzeba – z pomocą rodziców i nauczycieli – szukać swojej mocnej strony. Najlepiej już dziś zacząć czynić dobre rzeczy. Przed Mszą św. można przygotować kilka monet o jednakowym nominale. Rozmnażanie talentów Rozdawanie "talentów" Ponieważ słowo talent ma w języku polskim nieco inne znaczenie, zrobimy sobie dwie małe prezentacje, aby zrozumieć, o czym mówi dzisiejsza (…)

XXXIII Niedziela zwykła ks. Zenon Hanas Prz 31,10–13.19–20.30–31; 1 Tes 5,1–6; Mt 25,14–30 W skrócie: W systemie kapitalistycznym w gospodarce chodzi o to, by pomnażać kapitał. Przykład z dzisiejszej Ewangelii o pomnażaniu talentów pasuje doskonale do takiego systemu. Jest w nim mowa o majątku, jaki otrzymał każdy ze sług, i o rozliczeniach, jakich dokonał właściciel. Opisany w przypowieści właściciel majątku chce pomnażać swój majątek. Nagradza więc tych, którzy mu w tym pomagają. Odsyła z kwitkiem tych, którzy nie potrafią powiększyć jego majątku. Zastanawiający jest powód, dlaczego ostatni sługa z przypowieści nie pomnożył otrzymanego talentu. Po prostu nie chciał zaryzykować, lękał się, że straci, nie podjął w ogóle żadnych wysiłków. Poszedł i zakopał talent. W nauczaniu Jezusa chodzi o duchowe przesłanie, które ma umocnić naszą wiarę i przekazać prawdę o królestwie Bożym, które rośnie pośród nas. Talenty (…)