Wyniki wyszukiwania

Piątek X Tygodnia zwykłego Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa ks. Kazimierz Milczarski Ez 34,11–16; Rz 5,5–11; Łk 15,3–7 Bóg szuka człowieka Bóg zapewnia człowieka o swojej miłości Wszystkie teksty dzisiejszej uroczystości mówią o tym, jak Bóg miłuje człowieka. Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych (…). Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami (…). Oto jak Paweł Apostoł dowodzi tej prawdy mieszkańcom Rzymu. Zapowiadał ją już przed wiekami prorok Ezechiel, przez którego Bóg mówi, jak troszczy się o swoje owce. To wszystko się spełniło w Synu Bożym. W Nim Bóg wyraził i zawsze wyraża to właśnie, co przeczuwali i zapowiadali przed wiekami prorocy. To, że Bóg kocha i szuka człowieka. (…)

Czwartek IX Tygodnia zwykłego ks. Jerzy Gugała SAC Tb 6,10–11a;7,1.9–17;8,4–10; Mk 12,28b–34 Miłość Boga i bliźniego Uczony w Piśmie zbliża się do Jezusa i zadaje Mu pytanie o hierarchię przykazań. W odpowiedzi słyszy, że najważniejszym jest przykazanie miłowania Boga, ale zaraz na drugim miejscu znajduje (…)

Sobota IX Tygodnia zwykłego Wspomnienie Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny ks. Jan Augustynowicz Łk 2,41–52 Serce Matki Kult Serca Maryi Kult Serca Maryi zapoczątkowany został już w XII w. Nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi rozpowszechniło się pod wpływem objawień fatimskich i ma charakter ekspiacyjny. Kiedy w 1917 r. objawiła się Maryja trojgu (…)

X Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Łk 7,11–17 Po co istnieje rodzina? Modlitwa najbliższych Dla wszystkich jest chyba jasne, że te najwspanialsze cuda Jezusa, przynajmniej w oczach ludzi, polegały na wskrzeszeniu. Dziś Jezus wskrzesił syna ubogiej, rozpaczającej wdowy, inny fragment Ewangelii opisuje, jak wskrzesił córkę człowieka o imieniu Jair, a przed zmartwychwstaniem wskrzesił jeszcze Łazarza – brata Marty i Marii. Uświadomiłem sobie kiedyś, że za każdym razem Jezus wykonywał taki cud na prośbę kogoś bliskiego, kogoś z rodziny. Wiadomo, że człowiek umarły nie może prosić w swoim imieniu, potrzebny jest ktoś, kto go bardzo kochał, ktoś, komu niezwykle na nim zależy. Na ogół są to właśnie nasi (…)

X Niedziela zwykła ks. Tomasz Opaliński 1 Krl 17,17–24; Ga 1,11–19; Łk 7,11–17 Bóg, który nawiedza lud swój Matczyna miłość Kiedyś, idąc po kolędzie, trafiłem do domu pewnej rodziny. Zdziwiło mnie, że wszyscy byli ubrani normalnie, tylko matka rodziny na czarno. Zaczęliśmy rozmawiać, ale o cokolwiek zapytałem, rozmowa zawsze schodziła na temat jej zmarłego syna. „Miał 15 lat, kiedy kupiliśmy mu skuter – opowiadała. – Tak się z niego cieszył. Wyjechał zza zakrętu wprost na maskę ciężarówki. Gdybyśmy mu tego skutera nie kupili…”. Dalej był już tylko płacz. „Proszę księdza, niech ksiądz pójdzie ze mną do jego pokoju, nic w nim nie pozwalam ruszać, jest taki jak wtedy, kiedy Marek wyjechał na ostatnią przejażdżkę. Wycieram tylko (…)

X Niedziela zwykła ks. Dariusz Kwiatkowski 1 Krl 17,17–24; Ga 1,11–19; Łk 7,11–17 Bóg łaskawie nawiedził swój lud Nawrócenie dzieci marnotrawnych Młoda amerykańska aktorka po wypadku samochodowym miała połamane obie nogi. Leżąc w szpitalu, poprosiła kapelana o rozmowę. Mówiła mu, że jakiś czas temu bardzo chciała zagrać prestiżową rolę w filmie, o którym zawsze marzyła. Wtedy też przyrzekła Panu Bogu, że jeżeli otrzyma wymarzoną rolę, całkowicie zmieni swoje życie. Kobieta rolę otrzymała, ale przyrzeczenia złożonego Bogu nie spełniła. Pokazując kapelanowi swoje połamane nogi, zapytała: „Czy to jest zemsta Boga?”. Ksiądz próbował tłumaczyć, że Bóg się nie mści, ponieważ On jest miłością; owszem, czasami przemawia do nas także przez (…)

Środa XII Tygodnia zwykłego ks. Mariusz Słonina Rdz 15,1–12.17–18; Mt 7,15–20 Prorocy naszych czasów Ludzie są ciekawi przyszłości. Słyszymy o wojnach, które mogą wybuchnąć w różnych miejscach globu. Naukowcy straszą nas przyrodą i konsekwencjami gospodarki człowieka dla środowiska (…)

Piątek XII Tygodnia zwykłego Uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła ks. Kazimierz Milczarski Mt 16,13–19 Jezus nas kocha Początki Kościoła Uroczystość dnia dzisiejszego przenosi nasze myśli i serca do stolicy chrześc?aństwa – do Rzymu, a przed oczyma duszy raz jeszcze staje obraz wielkich bojowników i męczenników Chrystusowych, świętych Apostołów Piotra i Pawła. Po kilkudziesięciu latach od założenia Kościoła, którego fundamentem i głową Chrystus uczynił Piotra, Paweł zaś został jego wielkim pracownikiem na niwie misyjnej, schodzą z tego świata, a jednak pozostają w pamięci Kościoła Bożego. Pod topór katowski kładzie głowę św. Paweł, wyciąga swe ramiona na krzyż św. Piotr, ale Kościół trwać będzie aż do skończenia wieków, gdyż ma (…)